SATU, ATAU PELBAGAI
SISTEM PERSEKOLAHAN KEBANGSAAN?
Oleh: Kassim Ahmad
19 Oktober, 2015
Kebelakangan ini, beberapa pihak
telah menganjurkan reformasi dalam sistem pendidikan Negara. Mereka mahu semua
murid dari pelbagai kaum dan agama diletakkan di bawah satu bumbung untuk
belajar. Anjuran ini sangat wajar, kerana pengasingan di bawah sekolah pelbagai
aliran tidak akan membawa kepada perpaduan bangsa. Kita mesti wujudkan satu
sistem pendidikan yang boleh memberi pendidikan kepada anak-anak kita di satu
tempat supaya mereka akan membesar dalam satu keadaan kepelbagaian. Kesatuan
dalam kepelbagaian.
Sebaliknya, Perdana Menteri Najib
mahu mengekalkan keadaan sekolah pelbagai aliran. Lihat laporan dalam akhbar The Star (keluaran 19 Oktober, hlm. 1
& 2 Hujah beliau, ini sudah dipersetuju oleh kontrak sosial kita (yang
dipaksakan ke atas kita oleh penjajah Inggeris dalam perundingan kemerdekaan
dulu.) Jadi, kontrak sosial ini tidak sah
dan tidak boleh dipakai, kerana kita kena paksa, muslihat politik Inggeris yang
licik itu. Hujah bahawa Tunku Abdul Rahman telah bersetuju dengan sistem
ini tidak bermakna kita tidak boleh membuat perubahan demi untuk mencapai
sistem pendidikan yang lebih baik untuk bangsa Malaysia yang sedang kita bina.
Konsep ‘1 Malaysia’ yang
diketengahkan oleh PM Najib sendiri memerlukan kita buat anjakan paradigm ini.
Mengapa beliau pula yang menentang? Beliau mahu menjadi populis kepada
kaum-kaum bukan-Melayu? Bagaimana pula dengan kaum Melayu? Mahukah Najib
dibantah oleh kaum Melayu?
Persekutuan Tanah Melayu/Malaya satu
kesinambungan sejarah dari Kerajaan Melayu Melaka abad ke 15 dulu. Kesultanan
Melayu ini sebuah empayar yang besar. Pelabuhan Melaka termasyhur di dunia,
didatangi oleh 84 buah bangsa yang berdagang di situ. Bahasa Melayu jadi bahada
perantara. Kesultanan ini sebagian dari Dunia Melayu. Ia berasal dari
Palembang. Kemudian Dunia Melayu ini dipecah oleh penjajah Belanda dan Inggeris
– kita merdeka dari Inggeris dan Indonesia merdeka dari Belanda. Sekarang
selepas zaman penjajahan Eropa, kita patut mengusahakan penyatuan Dunia Melayu.
Pada waktu perundingan kemerdekaan,
Inggeris telah mensyaratkan supaya sejuta pendatang China dan India yang telah
dibawa masuk oleh penjajah Inggeris untuk melaksanakan ekonomi kolonial mereka,
diberi kerakyatan terus-menerus. Raja-raja Melayu dan kebanyakan pemimpin
Melayu bersetuju. Dengan satu garis pena, bangsa Melayu, pembina dan pewaris satu tamadun yang besar, menjadi satu kaum di negara mereka sendiri!. Ini
satu jenayah sejarah yang besar! Ia tidak pernah dibenarkan oleh mana-mana
bangsa yang berdaulat!
Patutkah bangsa Melayu berontak? Ya,
mereka berhak memberontak. Orang Melayu masih memegang kuasa dalam tentera,
dalam polis dan dalam perkhidmatan awam. Tetapi dari segi hak asasi, semua
bangsa dan semua suku-bangsa ada hak yang sama, anak-cucu Adam, penghuni ‘Bumi Manusia’, seperti judul salah sebuah karya
sasterawan Indonesia, Pramudia Anata Tur.
Oleh yang
demikian, mereka harus cari jalan yang selaras dengan hak-hak mereka dengan
hak-hak kemanusian semua bangsa. Satu dasar integrasi yang fitriah dalam satu
kesatuan bangsa Malaysia yang sedang dibina mesti dilaksanakan. Dasar integrasi
yang fitriah ini memerlukan kita melaksanakan sistem pendididkan nasional di
bawah satu bumbung persekolahan nasional yang membenarkan pembelajaran dan
amalan pelbagai bahasa dan budaya.
Dari segi sistem
kenegaraan untuk sebuah Negara Malaysia yang mantap dan bahagia, saya anjurkan supaya
kita contohi Piagam Madinah.
KASSIM AHMAD
seorang penulis bebas Malaysia. Laman web beliau www.kassimahmad.blogspot.com
No comments:
Post a Comment